Κορνός

Πρωτόγνωρα τα όσα βιώσαμε την άνοιξη του 2020. Η πανδημία του Covid-19 οδήγησε στο κλείσιμο των σχολείων, στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση και στη ματαίωση όλων των εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων που είχαν προγραμματιστεί. Ακολούθησε επιβολή καραντίνας και υποχρέωση των πολιτών να αποστέλλουν μήνυμα προκειμένου να βγουν από το σπίτι. Κάνοντας χρήση της Μετακίνησης 6, που έδινε τη δυνατότητα για άσκηση σε εξωτερικό χώρο, ανά δύο το πολύ άτομα με απόσταση 1,5μ. μεταξύ τους, η διευθύντρια του ΕΠΑΛ Μύρινας και η μαθήτρια Ελένη Μ. αποτυπώσαμε στο φωτογραφικό μας φακό, άλλη μία διαδρομή, που ελπίζουμε να απολαύσουμε στο μέλλον με μεγαλύτερη παρέα.

Ο Κορνός είναι ένα από τα πιο γραφικά χωριά της Λήμνου σε απόσταση 7χλμ. από την πρωτεύουσα Μύρινα. Το όνομά του πιθανόν προέρχεται από τη λέξη “κρουνός=βρύση”, καθώς στο κέντρο του χωριού υπάρχει πέτρινη βρύση που όλο το χρόνο έχει τρεχούμενο νερό. Το χωριό είναι χτισμένο σε πλαγιά με καταπληκτική θέα, έχει στενά δαιδαλώδη δρομάκια, είναι παραδοσιακός οικισμός και διασώζονται πολλά αρχοντικά πλούσιων κατοίκων του, προερχόμενων κυρίως από την Αίγυπτο. Πολλοί από τους ευεργέτες του νησιού κατάγονται από τον Κορνό: Ιωάννης Ν. Παλαιολόγου, Ιωάννης και Αντώνιος Αντωνιάδης, Ιωάννης και Οδυσσεύς Παντελίδης, Γεώργιος Σαράντης, Νικόλαος Σαραγλής, Σαράντης Παπουτσίδης κ.ά

Ξεκινήσαμε τη διαδρομή λίγο κάτω από την πλατεία του χωριού, στις βρύσες, όπου το νερό έτρεχε γάργαρο. Λίγα μέτρα πιο πάνω η γραφική πλατεΐτσα του χωριού άδεια, με τα παρακείμενα καφενεία κλειστά λόγω της απαγόρευσης λειτουργίας τους. Συνήθως αρκετοί κάτοικοι κάθε ηλικίας ή και επισκέπτες κάθονται στην σκιά των δέντρων, χειμώνα – καλοκαίρι, ενώ παιδάκια παίζουν στα παρακείμενα στενά. Κατευθυνθήκαμε στην κεντρική εκκλησία του χωριού, το Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου, κτισμένο το 1892 όπως διαβάζουμε στο υπέρθυρο. Στη συνέχεια θαυμάσαμε το κτίριο του Παρθεναγωγείου, χτισμένο το 1908. Ο Κορνός διαθέτει και δεύτερο εντυπωσιακό κτίριο, όπου μέχρι πριν λίγα χρόνια λειτουργούσε Δημοτικό Σχολείο. Τα κτίρια αυτά ήταν κτισμένα με δωρεές πλούσιων αιγυπτιωτών που κατάγονταν από τον Κορνό.

Μετά το Παρθεναγωγείο ανηφορίσαμε περιμετρικά του χωριού. Η θέα στους παρακείμενους λόφους ήταν εκπληκτική. Οι χαρακτηριστικές μάντρες της Λήμνου που στέγαζαν και εξυπηρετούσαν τις ανάγκες των κτηνοτρόφων/γεωργών τώρα στέκουν ερειπωμένες. Το τοπίο γυμνό, μόνο χαμηλή καταπράσινη βλάστηση, αγκαθωτοί θάμνοι και διάσπαρτα δέντρα, κυρίως αμυγδαλιές. Στο βάθος φαίνεται το ξωκκλήσι του Προφήτη Ηλία που ανήκει στην ενορία του Κορνού και πανηγυρίζει την ημέρα της εορτής του.

Η διαδρομή είναι ανηφορική, ακόμα κι όταν βρισκόμαστε μέσα στο χωριό και θαυμάζουμε τα πετρόχτιστα αρχοντικά. Φτάνουμε στο ψηλότερο σημείου του χωριού και μετά κατηφορίζουμε από τον επαρχιακό δρόμο που οδηγεί προς το γειτονικό χωριό Σαρδές. Σε κάθε λόφο υπάρχουν ανεμόμυλοι, ερειπωμένοι πλέον. Οι άνεμοι στη Λήμνο είναι ισχυροί και η δύναμή τους χρησιμοποιούνταν για να αλέθονται τα σιτηρά, που βρίσκονταν σε αφθονία. Δεν παραλείψαμε να φωτογραφίσουμε τα χαρακτηριστικά φυτά της Λήμνου αστηβιές, θυμάρια, άρτηκες, αλλά και λιγοστά μπουμπουκιασμένα δέντρα συκιές, αμυγδαλιές. Η φύση αναγεννάται.