ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΣΤΗ ΜΥΡΙΝΑ
Ο Αριστείδης, η Μαρία, ο Γρηγόρης, ο Σώζος, η Ζαχαρούλα, ο Βαγγέλης, η Άννα-Μαρία, η Ραφαέλα, η Ελένη, η Ελευθερία, ο Βασίλης, ο Πέτρος και η Ελένη, αποφασίσαμε στις 12 Μαρτίου να κάνουμε έναν περίπατο στην περιοχή της Μύρινας, της πρωτεύουσάς μας, μιας και ο καιρός ήταν πολύ καλός.
Ξεκινήσαμε τη βόλτα μας από το αρχαιολογικό μουσείο, όπου, δυστυχώς, δε μας επέτρεψαν να φωτογραφίσουμε τα ευρήματα και αρκεστήκαμε σε μια απλή περιήγηση. Το Μουσείο της Λήμνου βρίσκεται σε μια πολύ ιδιαίτερη και όμορφη περιοχή, τον Ρωμέικο Γυαλό. Είναι μια συνοικία διατηρητέα και εδώ υπάρχουν μεγαλοπρεπή και νεοκλασικά αρχοντόσπιτα, που έφτιαξαν Λημνιοί καταπεταναίοι που είχαν εγκατασταθεί στην Αίγυπτο πριν από 100 χρόνια περίπου. Τα ευρήματα που φιλοξενούνται στο μουσείο προέρχονται από ανασκαφές στην Πολιόχνη, στα Καβείρια, την Ηφαιστεία και τη Μύρινα. Το μουσείο περιλαμβάνει αγγεία, σκεύη καθημερινής χρήσης, κτερίσματα ταφών, αφιερώματα, ειδώλια, μήτρες, σφραγίδες, επιγραφικές μαρτυρίες, οστέινα και μεταλλικά αντικείμενα, κοσμήματα, εργαλεία και νομίσματα.
Επόμενή μας στάση ήταν η προϊστορική Μύρινα, χώρος ανασκαφών, όπου μας υποδέχτηκε με πολλή χαρά ο φύλακας του χώρου. Μας οδήγησε στο εσωτερικό του μουσείου, μας ενημέρωσε για την ιστορία της Πολιόχνης και της Μύρινας, που έχει τις ρίζες της χιλιάδες χρόνια πίσω. Κατά τη διάρκεια της περιπλάνησής μας στον χώρο, παρατηρήσαμε αρχαιολογικά ευρήματα που είχαν ανακαλυφθεί στις ανασκαφές, ενώ ο εξωτερικός χώρος έμοιαζε αρκετά με τον προϊστορικό οικισμό της Πολιόχνης, οικοδομημένος με πέτρα. Στην προϊστορική Μύρινα τα σπίτια ήταν πολύ μεγάλα και είχαν αυλή με κήπο! Υπήρχαν και δημόσιες αποθήκες τροφίμων. Τα ευρήματα δείχνουν πως οι κάτοικοι ήταν κυρίως αγρότες και κτηνοτρόφοι, όπως δηλαδή και σήμερα!
Βγάλαμε αρκετές φωτογραφίες και αποφασίσαμε να αναχωρήσουμε για τον επόμενο προορισμό, το εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής, το οποίο είναι χτισμένο στις πλαγιές του κάστρου της Μύρινας, ακριβώς πάνω από τη θάλασσα. Στο σημείο αυτό, ο Παύλος Κουντουριώτης αγκυροβόλησε το γνωστό σε όλους μας θωρηκτό ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΒΕΡΩΦ. Τρία ελληνικά θωρηκτά και οκτώ αντιτορπιλικά με επικεφαλής το ΑΒΕΡΩΦ νικούν τον τουρκικό στόλο και τον αναγκάζουν να κρυφτεί οριστικά στα Στενά, και έτσι εξασφαλίζεται οριστικά η Ελληνική κυριαρχία σε όλο το Αιγαίο. Φτάνοντας στο εκκλησάκι, το πρώτο πράγμα που κάναμε ήταν να πάρουμε μια βαθιά ανάσα και να απολαύσουμε το απέραντο γαλάζιο της θάλασσας, που προσφέρει ηρεμία και θετική ενέργεια. Αισθανθήκαμε τόσο τυχεροί που έχουμε τη δυνατότητα να αγναντεύουμε τη θάλασσα… Μαζευτήκαμε η παρέα και βγάλαμε αρκετές φωτογραφίες και νιώσαμε τόσο υπερήφανοι για τον όμορφο τόπο μας, που συνδυάζει μια καταγάλανη θάλασσα κι ένα μεγάλο κάστρο, το μεγαλύτερο του Αιγαίου!
Έπειτα είναι και αυτό το κάστρο! Δεν μπορούσαμε να αντισταθούμε στην ομορφιά του κάστρου μας και την καταπληκτική θέα! Βέβαια χρειάζεται αρκετό περπάτημα και σε ανηφορικό μονοπάτι για να φτάσεις στη σημαία. Είναι όντως ένα όμορφο μέρος, όπου μπορείς απλά να καθήσεις με τις ώρες και να χαζεύεις την απέραντη θάλασσα και τα σπιτάκια που φαίνονται σαν κουκίδες. Είδαμε και τα περίφημα ελάφια, που κάποτε έφεραν από τη Ρόδο, και ζουν κατά μεγάλο μέρος στο κάστρο! Ο Γρηγόρης ανέβασε και το drone, και πήρε φοβερές λήψεις. Άντε να κατεβείς μετά…
Διασχίσαμε την κεντρική αγορά της Μύρινας, ώσπου βρεθήκαμε μπροστά στην τούρκικη κρήνη του 1771, που χτίστηκε προς τιμήν του Καπικιράν Μεχμέτ Πασά. Αυτή η περιοχή ήταν παλιότερα η συνοικία όπου κατοικούσαν οι Τούρκοι, γι? αυτό και ονομάστηκε Τούρκικος Γυαλός. Υπήρχε τζαμί, τούρκικο νεκροταφείο και χαμάμ, αλλά δε σώζεται κάτι από αυτά σήμερα.
Πολύ απλωμένη η Μύρινα… Καταφέραμε μετά από αρκετό περπάτημα όλη η ομάδα να ανέβει στον Άγιο Νικόλαο. Η μεγάλη ανηφόρα αξίζει τον κόπο διότι η θέα είναι πανέμορφη. Το όμορφο εκκλησάκι που υπάρχει στην είσοδο του νησιού, στέκεται στον λόφο πάνω από το Νέο λιμάνι, ώστε να είναι το πρώτο που αντικρύζει κάθε ταξιδιώτης που έρχεται στον νησί με πλοίο. Όλο και κάποια βάπτιση ή γάμος θα γίνεται το καλοκαίρι εδώ. Ο Άγιος Νικόλαος θεωρείται ο κατ’ εξοχήν προστάτης των Ναυτικών καθώς και του Ελληνικού πολεμικού Ναυτικού και Λιμενικού Σώματος, γιατί στον βίο του αναφέρονται θαύματα που έχουν σχέση με τη θάλασσα. Δεν είναι τυχαίο που έγινε αυτό το εκκλησάκι προς τιμήν του Αγίου.
Το καλύτερο όμως το αφήσαμε για το τέλος… Το φοβερό ηλιοβασίλεμα από τα Ρηχά Νερά, την παραλία της Μύρινας… Μια εικόνα, χίλιες λέξεις…
Ευχαριστούμε πολύ τον κύριο Μάρκο Ψαράκη για την φωτογραφία της Μύρινας του 1915.
Άννα-Μαρία Π., Ζαχαρούλα Π., Αριστείδης Μ., Μαρία Μ., Σώζος Β., Βασίλης Κ., Γρηγόρης Ψ., Ελένη Π., Βαγγέλης Φ., Ραφαέλα Π., Ελένη Μ., Πέτρος Φ,, Ελευθερία Ε.