ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΟΧΝΗ – ΑΓΙΟ ΣΩΖΟΝΤΑ – ΚΟΤΣΙΝΑ

Τρίτη, 24 Μαρτίου 2019. Σε ένα από τα πιο σημαντικά σημεία της Λήμνου οδηγηθήκαμε σήμερα με την ομάδα του blog your heritage. Στην αρχαιότερη πόλη της Ευρώπης. Την Πολιόχνη.

Η Πολιόχνη βρίσκεται στην ανατολική ακτή της Λήμνου και άρχισε να κατοικείται από την 4η χιλιετία, τη νεολιθική εποχή δηλαδή. Σύμφωνα με τα αρχαιολογικά ευρήματα, η Πολιόχνη μαζί με τις άλλες 2 πόλεις της Λήμνου, τη Μύρινα και τον οικισμό στο Κουκονήσι, αποτέλεσαν προϊστορικούς οικισμούς αυτόνομους και διαφορετικούς απ? αυτούς που γνωρίζουμε μέχρι τώρα.

Αυτό που είδαμε εμείς κατά την επίσκεψή μας στον χώρο ήταν τα ερείπια της πόλης, τμήμα από τα τείχη που την περιέβαλαν, τμήμα από αγωγό υδάτων, πηγάδια, χώρους αποθήκευσης των σιτηρών, πιθάρια και ήμασταν και πολύ τυχεροί γιατί βρεθήκαμε εκεί σε φάση ανασκαφών από τους αρχαιολόγους. Έτσι παρατηρήσαμε και τον τρόπο με τον οποίο γίνονται οι ανασκαφές. Δεν μας άφησαν βέβαια να πλησιάσουμε πολύ κοντά αλλά η εμπειρία του να μπορείς να δεις πως βγαίνουν τα αρχαία ευρήματα από τη γη είναι πολύ σπουδαία.

Το πιο σημαντικό εύρημα της Πολιόχνης είναι το αρχαίο Βουλευτήριο, το οποίο και θεωρείται το αρχαιότερο της Ευρώπης. Παρατηρήσαμε πολύ προσεκτικά αυτόν τον χώρο. Πρόκειται για έναν μικρό,σχετικά, χώρο σε παραλληλόγραμμο σχήμα με αναβαθμίδες στις δύο μεριές όπου κάθονταν, μάλλον, οι κάτοικοι της πόλης και συζητούσαν τα θέματα που τους απασχολούσαν. Μεγάλη εντύπωση μας έκανε ο χώρος αυτός. Μάλιστα κάποιος από τα παιδιά είπε πως κάπως έτσι είναι και η Βουλή των Ελλήνων και όλοι εντυπωσιαστήκαμε! Επίσης μας έκανε εντύπωση το γεγονός ότι η Πολιόχνη και η Τροία, που βρίσκεται ακριβώς απέναντι από τη Λήμνο στα παράλια της Μ.Ασίας, ανέπτυξαν παράλληλους πολιτισμούς. Τελικά η Πολιόχνη καταστράφηκε γύρω στο 1600 π.Χ. από κάποιον δυνατό σεισμό.

Φύγαμε από την Πολιόχνη με κατεύθυνση νοτιοανατολική. Μετά από δέκα λεπτά περίπου με το αυτοκίνητο φτάσαμε στον Ιερό ναό του Αγίου Σώζοντα, του Πολιούχου Αγίου της Λήμνου, που βρίσκεται κοντά στο χωριό Φυσίνη. Μπήκαμε στο εσωτερικό του ναού, ανάψαμε κεράκι, προσκυνήσαμε και παρατηρήσαμε με δέος το εσωτερικό και το εξωτερικό του ναού αυτού, που στέκεται εκεί από τον Μεσαίωνα.

Η ιστορία μιλάει για τον Άγιο που σώζει τους ναυτικούς που έχουν ναυαγήσει μετατρέποντας την κάπα του σε βάρκα. Επίσης μιλάει για ένα καντηλάκι που δε σβήνει ποτέ και δείχνει τον δρόμο σε ναυτικούς που, είτε ναυαγούν, είτε λόγω κακών καιρικών συνθηκών χάνουν τον δρόμο τους. Με το «Άγιε Σώζο, σώσε μας» οι ναυτικοί επικαλούνται και μαρτυρούν τη βοήθεια του Αγίου σε δύσκολες συνθήκες.

Μας αρέσουν τόσο πολύ αυτές οι ιστορίες. Φανταζόμαστε τους εαυτούς μας ναυτικούς να θαλασσοδέρνονται στα κύματα και ξαφνικά να μας γλυτώνει ο Άγιος Σώζοντας!

Κατεβήκαμε και στο αγίασμα. Σ? ένα σημείο κάτω, χαμηλά, πάνω στο κύμα, ακολουθώντας ένα πέτρινο μονοπάτι. Και τι υπέροχη θέα! Η ακτή απόκρημνη, με πέτρες κοφτερές και το κύμα να τις χτυπά με ορμή. Βγάλαμε τέλειες φωτογραφίες, ήπιαμε νεράκι απ? το πηγάδι, πήραμε μια ανάσα και συνεχίσαμε.

Τελικός μας προορισμός ήταν ο Κότσινας ή Κότσινος και το άγαλμα της Μαρούλας. Μια περιοχή με πολύ μεγάλη ιστορία.

Ένας παλιός οικισμός και λιμάνι που σύμφωνα με την ιστορία άρχισε να αναπτύσσεται μετά την παρακμή της αρχαίας Ηφαιστείας, που βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα πιο βόρεια. Αργότερα Βυζαντινό κάστρο και πιο μετά ορμητήριο των Λημνιών εναντίον των Τούρκων. Σήμερα το ενδιαφέρον στην περιοχή παρουσιάζει ο λόφος με το εκκλησάκι της Ζωοδόχου Πηγής και το άγαλμα της Λημνιάς ηρωίδας, της Μαρούλας. Ένας θρύλος λέει ότι γύρω στο 1478 ο Κότσινας πολιορκήθηκε από τον Σουλεϊμάν πασά. Η Μαρούλα, όταν σκοτώθηκε ο άρχοντας πατέρας της, Γεώργιος Μακρής, πήρε το σπαθί του και πολέμησε η ίδια στη θέση του εμψυχώνοντας και τους πολεμιστές με αποτέλεσμα η μάχη να λήξει με την απομάκρυνση των Οθωμανών από την περιοχή.

Αξίζει να αναφέρουμε ότι στη γύρω περιοχή του Κότσινα εξορύσσεται η Λημνία Γη, κόκκινο χώμα, δηλαδή, που γίνεται πηλός και, εκτός από τη χρήση του στην αγγειοπλαστική, είχε και ιαματικές ιδιότητες. Παλιότερα στην περιοχή αυτή υπήρχαν πολλοί αγγειοπλάστες που έφτιαχναν διάφορα σκεύη από «Λημνία Γη».

Η περιοχή αυτή του Κότσινα είναι πολύ όμορφη. Εμείς ανεβήκαμε στον λόφο, μπήκαμε στην εκκλησία, κατεβήκαμε τα 64 σκαλάκια μέσα στο βουνό, βγάλαμε αγίασμα από το πηγάδι, θαυμάσαμε την πολύ ωραία θέα και βέβαια φωτογραφηθήκαμε δίπλα στο άγαλμα της Μαρούλας.

Αυτές οι εκδρομές με την ομάδα του blog νομίζω θα μας μείνουν αξέχαστες.

Αφήστε μια απάντηση