ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΕ ΦΑΛΑΚΡΟ – ΚΑΤΑΛΑΚΚΟ – ΑΜΜΟΘΙΝΕΣ
Κυριακή 17 Μάρτη 2019. Τέλεια ηλιόλουστη μέρα! Ημέρα κατάλληλη για εκδρομή! Κι όταν είσαι σε μια διαδικασία συλλογής πληροφοριών, εμπειριών, εικόνων και στοιχείων, γιατί συμμετέχεις στο blog your heritage, η μέρα είναι κάτι παραπάνω από ιδανική! Μια ομάδα μαθητών και καθηγητών λοιπόν, ακολουθήσαμε σήμερα ένα από τα μονοπάτια της πολιτιστικής κληρονομιάς του νησιού μας. Κι όπου μας βγάλει ο δρόμος? Άλλωστε όπου κι αν σταθείς σ? αυτόν τον τόπο θα δεις και κάτι διαφορετικό, είτε είναι ιστορία, είτε πολιτισμός, είτε κουλτούρα, είτε ήθη κι έθιμα, είτε φυσικό περιβάλλον? Γι? άλλη μια φορά, λοιπόν, γνωρίσαμε, ανακαλύψαμε και ταξιδέψαμε σε τρεις ακόμη γωνιές του νησιού μας.
Σημείο συνάντησης ήταν το χωριό Ατσική.
Πρώτος προορισμός ήταν η περιοχή Φαρακλό. Στην περιοχή αυτή με την πρώτη ματιά μπορείς να πεις ότι απλά βλέπεις βραχώδεις σχηματισμούς. Πλησιάζοντας όμως και παρατηρώντας προσεκτικά αντιλαμβάνεσαι ότι πρόκειται για ιδιαίτερους σχηματισμούς. Σαν να τα έχει φτιάξει ανθρώπινο χέρι και μοιάζουν με έργα τέχνης. Και με το φως του ήλιου να πέφτει πάνω τους και να δημιουργεί χρυσοκίτρινους και κοκκινωπούς χρωματισμούς, νομίζεις ότι βρίσκεσαι σε μια τεράστια αίθουσα και θαυμάζεις έργα τέχνης. Κι όμως δεν είναι έτσι. Πρόκειται για σχηματισμούς που δημιουργήθηκαν χιλιάδες χρόνια πριν όταν η τρεχούμενη λάβα κάποιου ηφαιστείου ήρθε σε επαφή με το νερό της θάλασσας και πάγωσε. Με την πάροδο του χρόνου και τους αέρηδες και τα κύματα της θάλασσας να χτυπούν τα βράχια, πήραν και τη σημερινή τους μορφή.
Μας άρεσε τόσο πολύ αυτό που είδαμε. Βγάλαμε φωτογραφίες, θαυμάσαμε το τοπίο, βρέξαμε τα πόδια μας στις λακουβίτσες με το νερό της θάλασσας που είχε ζεστάνει ο ήλιος και αποχωρήσαμε. Στη διαδρομή συναντήσαμε πολλά μελίσια, καθώς η περιοχή είναι γεμάτη θυμάρι, και, σε περίπτωση που δε γνωρίζετε, η Λήμνος φημίζεται για το πολύ καλό θυμαρίσιο μέλι.
Δεύτερος προορισμός μας ήταν το χωριό Κατάλακκος. Η αλήθεια είναι ότι εάν το επισκεφτείς θα καταλάβεις γιατί το έχουν ονομάσει έτσι. Διότι σου δίνει την εντύπωση πως βρίσκεται μέσα σ?έναν λάκο. Είναι όντως χτισμένο σε μια μικρή πεδιάδα και γύρω γύρω υπάρχουν ψηλά βουνά. Πολύ ωραίο, ιδιαίτερο, ξεχωριστό χωριό. Περπατήσαμε λοιπόν, θαυμάσαμε την πολύ ωραία φύση του, βγάλαμε φωτογραφίες στα στενά σοκάκια του και καθίσαμε σ? ένα γραφικό καφενεδάκι και ήπιαμε τον καφέ μας.
Ο τρίτος και τελευταίος προορισμός μας ήταν οι ξακουστές αμμοθίνες. Όπως λένε κιόλας είναι η μοναδική έρημος στην Ευρώπη. Οι αμμοθίνες είναι μια αρκετά μεγάλη έκταση περίπου 70 στρεμμάτων από άμμο και βρίσκεται κοντά στο χωριό Κατάλακκος. Απ? ότι διαβάσαμε αμμοθίνες δημιουργούνται όταν η άμμος παρασύρεται από τον άνεμο και συσσωρεύεται σε κάποια απάνεμα μέρη. Εκεί συνήθως δημιουργούνται βιότοποι με σπάνια ζώα και φυτά και τις συναντάς πολύ σπάνια. Νομίζω πως αφήσαμε το καλύτερο για το τέλος. Μας άρεσε πολύ κι αυτός ο προορισμός. Παίξαμε, κουτρουβαλιαστήκαμε στην άμμο, φωτογραφηθήκαμε και πραγματικά το χαρήκαμε πολύ αυτό το «ταξίδι».
Γράφει η Ελένη Μ.
Συμμετέχουν στη δράση: Ελένη Μ., Βασίλης Κ., Μαρία Μ., Ασπασία Τ., Γρηγόρης Ψ., Αναστασία Σ., Γιάννης Κ., Άνα-Μαρία Α.