Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΟΥ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ

Ανήκω στην ομάδα στίβου της Αθλητικής Ένωσης Λήμνου, ασχολούμαι από τα 11 μου? Μέχρι και τα 12 μου χρόνια θα έλεγα ότι απλά γνώριζα τον στίβο μέσα από παιχνίδια. Από τα 13 μου έως και σήμερα ανήκω στην αγωνιστική ομάδα. Τα τελευταία 2 χρόνια η προετοιμασία είναι λίγο πιο σκληρή, πολλές ώρες προπονήσεων, περισσότεροι αγώνες. Αυτά τα χρόνια έχω περάσει από αρκετά αγωνίσματα αλλά τον τελευταίο χρόνο έχουμε καταλήξει στο τριπλούν και στον δρόμο μετ? εμποδίων (400 μ.). Η προετοιμασία για όλα τα παιδιά είναι διαφορετική.

Το διάστημα κατά το οποίο διοργανώνεται το πένταθλο είναι για μας διάστημα ξεκούρασης από τις προπονήσεις. Δε θα έλεγα ότι γίνεται μια ξεχωριστή προετοιμασία για το Πένταθλο, διότι κάποια παιδιά λίγες μέρες πριν τελειώνουν τους Πανελλήνιους αγώνες, ενώ και εκείνα που δεν παίρνουν μέρος στους πανελλήνιους, έχουν ήδη κάνει προετοιμασία το προηγούμενο διάστημα.

Μπορεί το χρονικό διάστημα που ασχολούμαι με τον στίβο να μην είναι και πολύ μεγάλο, όμως ο στίβος έχει γίνει πλέον κομμάτι της καθημερινότητας μου. Παρόλο που στις αρχές δεν ήθελα να πάω γιατί νόμιζα ότι δεν μου αρέσει, έπειτα από τις άπειρες προσπάθειες της μητέρας μου, που με έπεισε να πάω έστω και για μια δοκιμή, εθίστηκα. Στην πορεία που να το φανταζόμουν ότι θα γινόταν αυτό που μου λύνει τα πάντα. Λύπες, χαρές, όλα και όλο αυτό θα με έκανε ένα άλλο παιδί. Ο αθλητισμός για εμένα δε σημαίνει μόνο αγώνες, προπονήσεις και μια απλή άσκηση. Σίγουρα είναι όλα αυτά, το καθένα στον δικό του βαθμό, αλλά όσο ασχολείσαι και πιο πολύ σου μαθαίνει και περισσότερα: να μην τα παρατάς, να σέβεσαι κάθε άνθρωπο και την προσπάθεια του, σε κάνει πιο κοινωνικό, μπορείς να διαχειρίζεσαι συναισθήματα όπως το άγχος. Μπορώ να πω ότι εάν είσαι και από μια μικρή ηλικία στον αθλητισμό και στους αγώνες, ωριμάζεις ίσως περισσότερο από άλλα παιδιά, καθώς αντιμετωπίζεις καταστάσεις με υπομονή και ψυχραιμία. Ειδικά εάν ταξιδεύεις και πιο συχνά και συμμετέχεις σε περισσότερους αγώνες, αποκτάς περισσότερη εμπειρία και πειθαρχείς και θέτεις συνεχώς στόχους. Και σίγουρα καθώς ασχολείσαι, σε βοηθάει να μην επηρεάζεσαι από άλλα πράγματα. Νιώθω τυχερή που ματώνω, κλαίω, μαθαίνω τα όρια μου τις δυνατότητες μου και που παλεύω μέσα σε ένα γήπεδο παρά κάπου αλλού (εξαρτήσεις, ναρκωτικά, κάπνισμα).

Ελένη Μ.

Αφήστε μια απάντηση