ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΑΚΚΑΒΙΩΤΙΣΣΑ: Η «ΑΣΚΕΠΗΣ» ΕΚΚΛΗΣΙΑ?
Απ? όταν ήμουν μικρός, μου έκανε τρομερή εντύπωση η «ξεσκέπαστη» εκκλησία της Παναγίας της Κακκαβιώτισσας. Είναι χτισμένη στον λόφο Κάκκαβο, σε απόσταση τεσσάρων χιλιομέτρων από τη Μύρινα. Η θέα από το εκκλησάκι είναι πανέμορφη, καθώς και η διαδρομή για να φτάσει κανείς εκεί, ειδικότερα για λάτρεις της πεζοπορίας. Ξεπροβάλλει μέσα από έναν βράχο, που λειτουργεί και ως στέγη για το εκκλησάκι, καθώς δεν έχει σκεπή. Στέκει εκεί από τις αρχές του 14ου αιώνα. Σύμφωνα με τον θρύλο, όταν ο τελευταίος μοναχός έφυγε, εμπιστεύτηκε την εικόνα της Παναγίας σε μια οικογένεια από τον Κοντιά, που φυλάσσει την εικόνα ως σήμερα.
Πήρα την πρωτοβουλία λοιπόν και επικοινώνησα με τον ιερέα του χωριού μας, του Θάνους, τον πατέρα Ηλία Λασπατζάκη, και του ζήτησα να μου διηγηθεί την ιστορία της μοναδικής αυτής εκκλησίας που βρίσκεται στην κορυφή του βουνού Κάκκαβος μέσα σε μια σπηλιά και δεν έχει στέγη.
Ο πατήρ Ηλίας με πολλή χαρά μου διηγήθηκε την εξής ιστορία:
Στο νησάκι του Αγίου Ευστρατίου υπήρχε ένα μοναστήρι (μετόχι) που ανήκε σε μία μονή του Αγίου Όρους, στην ιερά μονή της Αγίας Λαύρας. Από εκεί το 1305 έφυγαν 6 καλόγεροι και ήρθαν στην Λήμνο, φέρνοντας μαζί τους και τη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας και μόνασαν στο βουνό Κάκκαβος. Έμεναν σε σπηλιές και για να επιβιώσουν καλλιεργούσαν τη γη. Πέρασαν τα χρόνια και οι μοναχοί έφυγαν από τη ζωή. Είχε μείνει μόνο ένας καλόγερος. Αυτός πήρε, λοιπόν, την εικόνα και κατέβηκε απ? το βουνό στην περιοχή του Ζεματά, στην κοντινότερη πεδιάδα δηλαδή, όπου και βρήκε έναν γεωργό που όργωνε το χωράφι του. Στάθηκε τότε μπροστά του και του είπε να πάρει την εικόνα στο σπίτι του και κάθε λαμπροτρίτη να πηγαίνει με την εικόνα στη σπηλιά, στο βουνό του Κάκκαβου, όπου θα γίνεται Θεία Λειτουργία. Χωρίς να καταλάβει καλά καλά ο χωρικός τι έγινε, τα ράσα του καλόγερου έγιναν φτερά και ο ίδιος εξαφανίστηκε.
Από τότε κάθε Τρίτη του Πάσχα, καθώς και κάθε Σάββατο πριν την Κοίμηση της Θεοτόκου τον Αύγουστο, γίνεται Θεία Λειτουργία με την παρουσία πλήθους κόσμου που έρχονται από κάθε γωνιά του νησιού μας.
Βέβαια οι κάτοικοι του Θάνους στην προσπάθειά τους να ευπρεπίσουν τον χώρο της εκκλησίας αποφάσισαν να της φτιάξουν σκεπή. Όμως, με θαυμαστό τρόπο, ενώ το πρωί την έφτιαχναν, την επόμενη μέρα που πήγαιναν να συνεχίσουν τη δουλειά τους την έβρισκαν χαλασμένη. Κατάλαβαν πως η Παναγία ήθελε να παραμείνει ασκεπής ο ναός της, ξεσκέπαστος. Σύμφωνα με τον θρύλο, στο θόλο της σπηλιάς υπάρχει ένα μάτι που δακρύζει. Αυτό είναι το μάτι της Παναγίας.
Τη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Κακκαβιώτισσας τη σεβόμαστε και την προσκυνούμε όλοι και είμαστε πολύ περήφανοι που την έχουμε κοντά μας.
Πέτρος Φ., Αριστείδης Μ.